آثار هیدروپرایمینگ و تاریخ کاشت بر عملکرد وش، الیاف و روغن دانه دو رقم پنبه

این پژوهش به‏منظور بررسی آثار تاریخ کاشت و هیدروپرایمینگ بر عملکرد دو رقم پنبه در سال 1392، در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج به‏صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل نخست (A) تاریخ کاشت در سه سطح شامل 9 اردیبهشت، 23 اردیبهشت و 6 خرداد، عامل دوم (B) هیدروپرایمینگ در دو سطح شامل شاهد (بدون پرایمینگ) و انجام هیدروپرایمینگ و عامل سوم (C) رقم در دو سطح شامل ارقام «پاک» و «ورامین» بود. نتایج نشان داد که انجام هیدروپرایمینگ در تاریخ کاشت نخست موجب افزایش معنا‏دار عملکرد وش نسبت به شاهد شد، ولی با تأخیر در کاشت، عمل هیدروپرایمینگ اثری بر عملکرد وش نداشت. رقم «ورامین» نسبت به کاشت زودهنگام به خوبی پاسخ داد به طوری که عملکرد وش آن در تاریخ کاشت نخست به‌طور معناداری بیشتر از رقم «پاک» بود ولی در تاریخ‌های کاشت دوم و سوم، دو رقم از لحاظ تولید وش با هم تفاوت معنا‌داری نداشتند. تأخیر در کاشت و عدم پرایمینگ موجب افت معنادار درصد روغن در رقم «پاک» شد ولی اثری بر درصد روغن دانه رقم «ورامین» نداشت.